بدون عنوان

تاریکی از نور بهتره وقتی خورشید قاتل محض ستاره هاست

یه جایی هستی و داری تند تند قدم میزنی صدای پای یکی دیگم کنارت میاد
سرتو برمیگردونی ببینی صدای پای کیه؟
صورت یک مردی رو میبینی که روی سرش شاخ گوزن داره
خیره میشی به شاخ هاش ببینی چرا اینطوریه
دنبالشون میکنی میبینی توی اون شاخ ها دو تا پرنده کریستالی انگار گیر کردن انگار چسبیدن به شاخ هاش
باز کنجکاو تر میشی
اون نگاهشو اصلا برنمیگردونه تو رو ببینه
فقط توی هوای گرگ و میش داره رو به جلو پشت به خورشید تند تند
بلند بلند قدم برمیداره
صدای ریز و جیغی به گوشت میرسه یهو
باز چشمت میافته با شاخ هاش
که نور کمرنگ و درخشانی میبینی
نورو دنبال میکنی میرسی به قشنگ ترین چیزی که دیدی تا الان
یکم فکر میکنی ببینی اینا چین؟
یه کلمه ای توی ذهنت تکرار میشه ستاره ستاره ستاره …
باهات حرف نمیزنه و نمیدونی چرا پشت سرتو نگاه میکنی ببینی کس دیگه ایم هست یا نه
که چشمت به خورشید میافته
و اونجاست که میترسی چون خورشید شبیه فرشته ی مرگ شده و انگار داره دنبال تو میاد.

نگهبانی که ستاره هاش به جونش بسته شدن
اونقدر براش مهمه این ستاره ها که بلایی سرشون نیاد اونا رو به خودش زنجیر کرده
و همیشه پشت به خورشید در حال فراره که مبادا اون ستاره هاش رو ازش بگیره
و تا ابد این کارو ادامه میده